آسيب هاي رواني ناشي از زلزله در كودكان و نقش مداخلات رواني- اجتماعي در كاهش آنها

صرفنظر از آثار تخريبي عيني، اثرات و پايامدهاي رواني اجتماعي بلاياي طبيعي( ازجمله زلزله) در انسانها و بويژه كودكان امري كاملا مشهود است. در رويكردهاي نوين بهداشتي علاوه بر توجه به مرگ و مير و مجروحيتجسماني. سلامت رواني اجتماعي بازماندگان و بخصوص كودكان كودكان مورد توجه قرار گرفته است.اين مقاله با توجه خاص به گروههاي كودكان آسيب ديده در جريان زلزله به بررسي اهميت و نقش مداخلاتت رواني اجتماعي در كاهش عوارض استرس پس از ساحنه مي پردازد و تكنيك ها و روشهاي عملي مبتني بر بازي و متناسب با سن كودكان و آموزش اين تكنيك هاي خاص به افراد حرفه اي حرفه اي و غيرحرفه اي مرتبط با كودكان را تنها و وسيله موثر در كاهش علائم استرس پس از سانحه در كودكان و در واقع كاهش عوارض دراز مدت زلزله در اجتماع مي داند.