استفاده از مدل انتخاب وسيله در سياست قيمت گذاري محدودة مركزي شهر

از مهمترين مشكلات ناشي از حمل‌ونقل در شهر‌ها مشكل آلودگي هوا است. يكي از روشهاي رفع آن سياست قيمت‌گذاري تسهيلات حمل‌ونقل است. تغيير قيمت استفاده از تسهيلات حمل‌ونقل در يك محدوده خاص از شبكه مي‌تواند باعث تغيير در برخي تصميم‌هاي حمل‌ونقلي افراد شود ، از جمله، در انتخاب وسيله يا مقصد سفرهاي روزانه موثر است. در اين مطالعه مدل انتخاب وسيله سفر براي ورود به محدوده مركزي شهر تهران در شرايط مختلف عوارض ورود به اين محدوده با استفاده از داده‌هاي رجحان بيان شده تهيه شده است. نتايج حاصل از اين مدل حاكي از آن است كه مدلها علاوه بر بازتاب اثر متغير‌هاي سنتي انتخاب وسيله نظير هزينه و زمان سفر، مي‌توانند اثر سياست قيمت‌گذاري ورود به محدوده را نيز منعكس سازند. نتايج نشان مي‌دهند كه با افزايش قيمت ورود به محدوده، ميزان كاهش استفاده از سواري شخصي در سفر‌هاي كاري نسبت به ساير اهداف سفركمتر ‌ است. همچنين سياست قيمت‌گذاري موجب كاهش تمايل به استفاده از سواري شخصي در ورود به محدوده مركزي شهر مي‌شود