بررسي و شناخت پارامترهاي مؤثر در مديريت بحران

با درنظر گرفتن شرايط جغرافيايي ايران مي توان براحتي فهميد که کشور ما در زمره کشورهاي سانحه خيز جهان قرار دارد، از مهمترين سوانح طبيعي بايد از زمينلرزه و سيل نام برد . همچنين شواهد تاريخي حاکي از پتانسيل لرزه خيزي بالا و رخداد خسارت هاي جاني ، زيانهاي مالي ، اقتصادي و اجتماعي جبران ناپذير مي باشد . زلزله بيانگر خطر در بسياري از مناطق جهان است گرچه راهکار و چگونگي پيش بيني زلزله هنوز مشخص نيست . در اين مقاله هدف بررسي اجمالي روند مديريت خطر زلزله مي با شد. با بهره گيري از دانش ، روشها و اطلاعات مربوط به زمينه هاي مختلف علوم مانند زمين شناسي ، مهندسي ، برنامه ريزي اضطراري ، واکنش دربرابر بلايا ، بيمه ، علم اقتصاد و ساير علوم مي توان به طرحي کارآ براي مديريت بحران دست يافت . موارد مذکور ابزاري است که مهندسا ن ، برنامه ريزان و ديگر متخصصان جهت مديريت يا کاهش خطر زلزله در دست دارند . بنابراين هدف شناخت و چگونگي بکارگيري اين ابزار براي ارزيابي خطر زلزله ، تعيين راههاي کاهش خسارت ، تصميم گيري در مورد راهکارهاي بهينه و انجام آن است در اين راستا به تجزيه و تحليل اين ابزار پرداخته خواهد شد. متأسفانه مسئله مديريت بحران تنها بعد از وقوع آن و در قالب امداد ، نجات و تا حدي مرمت و بازسازي مورد توجه مي باشد در حاليکه با پرداختن به موضوعاتي مثل پيشگيري ، آمادگي و کاهش اثرات ناشي از زلزله مي توان به يک سيستم مديريتي هماهنگ و کارآمد دست يافت . بنابراين مديريت سوانح به يک برنامه ريزي اجتماعي براي آمادگي جهت وقوع بحران وابسته است و اين برنامه ريزي عموماً نياز به ابزار پيشرفته يا تکنولوژي خاصي ندارد . برنامه ريزي از اصول اوليه و ابتدايي در بحث مديريت بحران بحساب مي آيد چرا که با برن امه مناسب مي توان به هدفهاي يک طرح مديريتي با حداکثر توان مهندسي و حداقل اتلاف منابع مالي و انساني جامه عمل پوشاند و مقدمه اجراي آنرا بطور مناسب فراهم نمود . بنابراين ميتوان گفت که مديريت علمي بحران ، منابع موجود و نيازهاي لازم را مورد ارزيابي قرار مي دهد و به تخصيص آنها در سطوح گوناگون مي پردازد و از اتلاف منابع و تشکيل سازماندهي هاي اضافي جلوگيري مي نمايد و در نهايت نتيجه اين تحليل ها ارائه يک راه حل سودمند و بهينه خواهد بود در اين بين هماهنگي و انسجام بين بخش ها و سازمانهاي مختلف نيز حائز اهميت مي باشد.