مديريت تقاضا در حمل و نقل شهري

رشد شتابان اقتصادي و جمعيتي کلان شهرها و افزايش مالکيت خودرو شخصي در کنار محدوديتهاي زيرساختهاي حمل و نقل شهري و ناکارآمدي حمل و نقل همگاني در شهرهاي بزرگ باعث افزايش استفاده از خودرو شخصي در اين شهرها شده است. برنامه ريزان بخش حمل و نقل با درک عوارض نامطلوب اين پديده در زندگي شهري و آثار گسترده اقتصادي-اجتماعي-زيست محيطي آن ، استراتژيهاي متنوعي را براي کنترل و تخفيف عوارض ناشي از اين وضعيت بکار گرفته اند که تحت عنوان مديريت تقاضاي حمل و نقل دسته بندي مي گردد. در اين تحقيق به بررسي جامع درباره اين روشها و مفاهيم آنها مي پردازيم.