اصول ارزيابي زيست محيطي سدها و ارائه ماتريس تصميم گيري جهت سدهاي در حال بهره برداري

امروزه احداث سد به عنوان راه حل مدرن و مناسب براي تامين آب شرب و كشاورزي، كنترل سيلاب، توليد انرژي برقابي و مديريت كيفي منابع آب سطحي شناخته شده است. اما ساخت اين فراسازه عليرغم مزاياي مذكور اثرات مخرب زيست محيطي را در حيطه زندگي انسان و ساير جانداران منطقه به دنبال خواهد داشت كه از اين جمله ميس توان تغييرات نامناسب فيزيكي، شيميايي، بيولوژيكي و بهداشتي را نام برد. به اين منظور مراجع مختلف بين الملي مرتبط با صنعت آب از جمله ICOLD و يا سازمانهاي زيست محيطي مثل UNEP ،دستورالعملهاي ارزيابي زيست محيطي سدهاي در حال مطالعه اجرا يا بهره برداري را ارائه نمودند. با توجه به اينكه عموم سدهاي در حال بهره برداري ايران دچار مشكلات زيست محيطي هستند در اين مقاله سعي شده است ضمن باز شناسي اصول ارزيابي زيست محيطي و معرفي دستورالعملهاي UNEPوICOLD ماتريسي تحت عنوان «ماتريس تصميم گيري» براي مديريت زيست محيطي سدهاي در حال بهره برداري ايران ارائه گردد.