بررسي روشهاي مختلف تخمين سيلاب در استان اصفهان

كنترل سيلاب بوسيله طراحي و اجراي سازه هائ آبي و ساير اقدامات اجرائي آبخيزداري نيازمند شناخت دقيق دبي طراحي در دوره بازگشت مورد نظر است . بدليل نبود و يا عدم كفايت تعداد ايستگاه ها و يا قدمت ايستگاه ها بخصوص براي حوضه هاي كوچك ، استفاده از روشهاي برآورد سيلاب اجتناب ناپذير است . تحليل منطقه اي سيلاب و تعيين روابط رگرسيوني بين بده سيلابي و خصوصيات كمّي حوضه هاي آبخيز در هر منطقه و بر پايه داده هاي محلّي يكي از روشهاي كاربردي در برآورد بده جريان سيلابي است . تحقيق حاضر، آزمون روشهاي مخلف برآورد سيلاب با
دوره بازگشتهاي مختلف در استان اصفهان است . هدف از اين طرح تعيين روابطي در كل منطقه و مناطق همگن براي برآورد بده سيلابي با احتمالات مختلف از طريق روش هاي آماري و همچنين روابط رگرسيوني بين جريان هاي سيلابي و خصوصيات كمّي حوضه ها است . در اين تحقيق در ابتدا حوضه هاي همگن با استفاده از روش هاي متداول تحليل كلاستر، منحني اندرو، لانگبين و گشتاور خطي تعيين گرديد . سپس روش هاي متداول تحليل منطقه اي سيلاب يعني رگرسيون چندگانه، سيل شاخص، هيبريد و گشتاورهاي خطي مورد آزمون قرار گرفت .