الزامات معماري و راهكارهاي سازه اي

معماري و سازه دو مولفه اساسي در شكل گيري ساختار ابنيه به شمار م ي روند تعامل و تقابل اين دو مولفه با يكديگر و رشد متوازن آنها در فرايند توليد و توسعه فناوريهاي ساختماني به خلق نسل جديد ابنيه با ساختار تكنولوژي پيشرفته منجر شده است اين دو مولفه نيرومند در بستر خود با الزامات و محدوديتهاي بيشماري مواجهند به عنوان مثال در سواحل بستر طراحي از مقاومت كافي براي احداث بلدمرتبه ها برخوردار نيست در گذشته گاه به دليل ناكارآمدي روشهاي سازه اي و گاه به دليل فقدان امكانات اجرايي ابعاد عملكردي يا زيبايي شناسانه در ابينه و مستحدثات ساحلي تحت تاثير قرار ميگرفتند حال آنكه امروزه با توسعه فناوري سازه در تطابق با معماري است و ايده هاي معماري ابزارهاي فناوري درزمينه هاي سازه اي و تاسيساتي را براي تجلي خود به خدمت گرفته اند. شرايط اقليمي ويژگيهاي زمين شناختي و مقتضيات عملكردي از جمله عوامل تاثير گذار بر كالبرد طراحي ابنيه مي باشد. در زمينهاي ساحلي وجودسطح بالاي آب درحفره هاي زيرزميني سستي و مقاومت ناكافي بستر خاك از معضلات مطرح درساخت بلندمرتبه ها به شمار مي روند.