اثر طول و فاصله دركاهش عمق آب شستگي در سري آب شكن ها

يكي از روش هاي متداول ساماندهي و كنترل فرسايش كناري رودخانه استفاده از آب شكن ميباشد . آب شكن به دو نوع نفوذپذير و نفوذناپذير تقسيم مي شود . آب شكن با هدايت جريان به سمت محور رودخانه، از ايجاد جريان قوي در طول ساحل جلوگيري كرده و مانع فرسايش ساحل رودخانه مي گردد . از سوي ديگر الگوي جديد جريان باعث فرسايش ( آب شستگي ) دردماغه ي آب شكن مي شود . آب شكن ها ًمعمولا به صورت سري ساخته مي شوند و پايداري آنها بستگي زيادي به پايداري اولين آب شكن دارد . در اين مقاله پيشنهاد شده است كه براي حفظ پايداري اولين آب شكن در يك سري آب شكن 4) عدد ) از يك آب شكن كوتاه تر ( محافظ ) كه به صورت عمود بر جريان در بالادست اولين آب شكن قرار مي گيرد، استفاده شود . بر اساس انجام آزمايش ها در فلوم آزمايشگاهي از لحاظ هيدروليكي L پارامترهاي بي بعد L'/L ( نسبت طول آب شكن محافظ به طول اولين آب شكن )، X/L ( نسبت فاصله آب شكن محافظ به طول اولينآب شكن ) و شرايط هيدروليكي جريان با معرفي H/L' ( نسبت عمق جريان در بالادست به طول آب شكن محافظ ) در مصالح ريزدانه با قطر متوسط d50=0.19 ميلي متر، مورد مطالعه قرار گرفت . تحليل آماري نتايج آزمايشگاهي، مدلي را براي پيش بيني آب شستگي نسبي در دماغه ي آب شكن اصلي ارائه مي دهد .