تاثير وجود ناكاملي در طول اعضا در رفتار خرابي شبكه هاي دولايه فضاكار

با توجه به اينكه سازه هاي فضاكار به طور معمول از صدها و يا هزاران عضو ساخته مي شوند وجود اعضاي ناكامل در اين سازه ها اجتناب ناپذير خواهد بود. اين نوع سازه ها اغلب داراي مشخصه خرابي پيشرونده نيز مي باشند كه اين نوع خرابي مي تواند حساسيت زيادي نسبت به وجود انواع ناكاملي ها در سازه داشته باشد. يكي از متداولترين انواع ناكاملي هاي هندسي در خرپاهاي فضاكار وجود ناكاملي به صورت عدم تطابق طول عضو با مقدار ايده آل آن است. در اين مقاله تاثير وجود ناكاملي از نوع اندازه نبودن طول عضو در شبكه هاي چليكي دولايه با شرايط تكيه گاهي مختلف، مورد بررسي قرار گرفته است. به منظور شناسائي مناطق بحراني سازه كه وجود اين نوع ناكاملي در آنها بيشترين آسيب را در روي سازه ايجاد مي كند، ناكاملي در اعضاي مختلف لايه بالا، پائين و اعضاي قطري سازه اعمال شده است. بر اساس نتايج حاصل از آناليزهاي عددي به طور كلي چليك هاي دولايه نسبت به وجود ناكاملي حساس بوده و ميزان اين حساسيت بر اساس محل عضو داراي ناكاملي و شرايط تكيه گاهي سازه متفاوت مي باشد