بررسي آسيب پذيري اجزاي غير سازه اي بر اساس سطح عملكرد

در اين مقاله پيش از هر چيز به بازشناسي اجزاي غير سازه اي و عملكرد لرزه اي آن ها پرداخته مي شود. طراحي اجزاي غير سازه اي بر اساس سطح عملكرد، با توجه به گستردگي اين طيف از المان هاي روشي است موثر در كاهش خسارات مستقيم و غير مستقيم آن ها. چهار گام اساسي در طرح اجزاي غير سازه اي بر اساس سطح عملكرد وجود دارد: تحليل خطر زلزله، پاسخ اعضا، توابع آسيب پذيري و توابع خسارت. در اين مقاله قصد بر آن است چهار مرحله مذكور تشريح شود . در اين رهگذر مفاهمي از قبيل پارامتر تقاضاي مهندسي و معيار خرابي معرفي ميشوند.