باز شناسي تاثير معماري بومي در طراحي پايدار سكونت گاهاي كوهستاني نمونه موردي:اورامانات(روستاي هجيج)

برخلاف بيشتر ساخته هاي جديد شهرها كه هويت ايراني خود را از دست داده و بدون توجه خاصي به سيماي شهري و اصول گذشته معماري و شهرسازي ايراني در حال توسعه مي باشند هنوز در روستاهاي داراي بافت با ارزش، اصولي به يادگار مانده از گذشته وجود دارند كه بازشناسايي اين اصول مي تواندگامي موثر جهت توسعه اتي اين بافت ها باشددراين پژوهش سعي در شناخت قسمتي از ويژگي هاي كالبدي ناحيه خاصي از استان كردستان به نام اورامان كه كمتر مجالي براي شناخت آن وجود داشته پرداخته شده است يكي از ويژگي هاي منحصر به فرد اين مناطق شيوه ارتباط اين نواحي با طبيعت و معماري ابنيه آن است. دراين مقاله سعي بر آن است كه روستاي هجيج از روستاهاي منطقه اورامان كه نمونه اي از معماري بومي طراحي شده براساس ويژگي هاي اقليمي و ارزشهاي انساني استفاده ازمنابع موجود در طبيعت منطقه بدون اسيب رساني به محيط همزيستي با طبيعت با توجه به ارزشهاي معنويي زيبا يي شناسانه و انساني كه د رنهايت احترام به طبيعت را الگوي شكل گيري بافت خود قرار داده است را مورد بررسي قرار داده و به ارائه راهكارهايي برگرفته از معماري بومي ايراني برسد.