بكارگيري مديريت سوانح به منظور ارتقاء عملكرد شبكه حمل و نقل در برابر حوادث جاده اي

امروزه اتومبيل متداول ترين وسيله حمل و نقل شهري و برون شهري محسوب مي شود، كه به همراه ارتقاء آسايش فردي جامعه، متاسفانه يكي از مهمترين علل مرك و مير در جهان بشمار مي آيد. به طوري كه سالانه جمعيت كثيري جان خود را در حوادث رانندگي از دست مي دهند. خسارتهاي جاني فقط يك بخش از آسيبهاي تصادفات مي باشد. خسارت هاي مالي، روحي، رواني و تاخيرات طولاني مدت از ديگر پيامدهاي اين تصادفات محسوب مي شوند. لذا بدليل اهميت موضوع، داشتن ك رويكرد مديريتي جامع و كامل در مقوله حوادث امري ضروري و مهم تلقي مي شود. در كشور ما نيز با وجود سالانه، 27 هزار كشته، 250 هزار مجروح و بالغ بر ميلياردها تومان خسارت مادي در اثر حوادث جاده اي هنوز با يك نگرش جامع هماهنگ به تصادفات پرداخته نمي شود. كاهش آثار حوادث تاثير بسزايي در كاهش تبعات تصادفات دارد. مديريت ايمني و مديريت سانحه (incident management system) در كاهش آثار حوادث قبل و پس از حوادث داراي اهميت است. مديريت سانحه كه به مديريت پس از وقوع جادثه بر مي گردد، صرفا به ارسال اورژانس محدود نمي شود. در زمان بروز حادثه بر حسب ابعاد آن سازمانهاي مختلفي در صحنه حاضر مي شوند، سازماندهي فعاليتهاي اين ارگانها به صورت همزمان در يك مكان مشترك با منتهاي دقت و حداكثر سرعت نيازمند يك ساز و كار مديريتي خاص مي باشد. فقدان اين نوع مديريت در وضعيت كنوني مشكلات و خسارات گسترده به همراه داشته است. روشهاي مختلفي براي مديريت سانحه بكارگيري مي شود، كه سامانه فرماندهي سانحه از اين جمله است. اين سامانه بر اساس يك برنامه ريزي جامع و يكپارچه به منظور ساماندهي فعاليتهاي ارگانهاي دخيل در حوادث زمينه اي مناسب براي بازگرداندن شبكه به حالت عادي را فراهم مي كند. در اين مقاله با توجه به وضعيت فعلي كشور در رابطه با اقدامات بعد زا بروز حادثه به ارائه پيشنهاداتي براي بكارگيري مديريت حادثه و لزوم بهره گيري از سامانه فرماندهي حادثه پرداخته مي شود، كه بكار بردن آنها مي تواند در جهت بهبود عملكرد اقدامات بعد از حادثه موثر باشد.