بررسي آزمايشگاهي تزريق سيمان ريز دانه در خاك هاي ماسه اي

تزريق دو غاب سيمان از گذشته هاي دور براي تحكيم زمين، بهسازي خاك و ايجاد پرده آب بند كاربرد داشته است. تكنيك هاي تزريق سيمان شامل تزريق سيمان شامل تزريق نفوذي، تزريق تراكمي با فشار بالا مي باشد. در تزريق نفوذي نسبت قطر مصالح دوغاب به قطر خاك، پارامتر مهمي در تزريق پذيري دوغاب مي باشد. در بعضي از خاك ها مانند ماسه ريز و سيلت، انجام تزريق نفوذي با دوغاب سيمان معمولي به علت درشت بودن دانه هاي سيمان امكان پذير نمي باشد، لذا بايد از سيمان هاي ريزدانه ( با بلين بالا) يا مصالح شيميايي استفاده كرد. در اين مقاله كاربرد دو غاب سيمان ريزدانه به عنوان مصالح تزريق، در يك مدل آزمايشگاهي سه بعدي بززرگ مقياس ارائه شده است. اين مدل شامل يك مخزن استوانه اي به قطر 120 و ارتفاع 100 سانتيمتر مي باشد كه ماسه با تراكم مشخص در آن ريخته شده و تزريق دو غاب سيمان توسط لوله مشبكي كه در مركز استوانه قرار دارد، انجام مي شود. پس از تزريق به منظور بررسي عملكرد تزريق دو غاب سيمان ريزدانه بر افزايش مقاومت خاك، نمونه گيري از ماسه تزريق شده در فواصل مختلف از مركز تزريق و در اعمال مختلف انجام شده و آزمايشهاي سه محوري و تك محوري به روي نمونه ها انجام مي شود. مقايسه نتايج آزمايشها به روي نمونه هاي تزريق شده، ميزان تاثير دوغاب سيمان ريزدانه با نسبت هاي مختلف آب به سيمان، در افزايش مقاومت و كاهش نشست پذيري خاك را نشان مي دهد.