ارزيابي آيين نامه زلزله پل هاي ايران با توجه به ضريب رفتار پيشنهادي

پلها به عنوان عناصر كليدي در مسيرهاي ارتباطي و بزرگراه ها تلقيمي شوند و به علت ظرافت ساختار سيستم سازه اي و اجراي پر هزينه آنها نسبت به ساير عناصر راه از اهميت ويژه اي برخوردار هستند. آسيب هاي وارده به پلها در زلزله هاي اخير نشان داد كه عملكرد نامطلوب پل ها به طور عمده ناشي از ضوابط لرزه اي ستفاده شده در تحليل آنها ني باشد. در اين مقاله نمونه اي از پلهاي قابي شكل پيوسته و يك نمونه از پلهاي ساده موجود كه معرف تعدادي از پلهاي بزرگراهي مهم و متداول در ايران مي باشد به طور كامل مدل و ضريب رفتار آنها با استفاده از تحليل استاتيكي غيرخطي و طيف طرح" آيين نامه طرح پلهاي شوسه و راه آهن در برابر زلزله" ( ويرايش سال 1372 و 1383) محاسبه شده و با مقادير موجود آيين نامه مقايسه شده است. در محاسبه ضريب رفتار نيز از روش شكل پذيري يانگ اسفاده شده است در انتها به بررسي اثر نئوپرن در مقدار ضريب رفتار پرداخته شده است.