اثر آرايش شمع هاي زير راديه بر رفتار راديه شمع ها

در سالهاي اخير كاربرد فوندانسيون هاي راديه- شمع (Piled-Raft)، در ساختمانهاي بلند و سنگين بسيار رواج يافته است. در مواردي كه پي هاي گسترده از توان باربري كافي جهت حمل بارهاي روسازه برخوردار بوده، اما مقادير نشست از حدود مجاز تجاوز نمايد، با بكارگيري تعداد شمع هاي كمتري در مقايسه با پي هاي عميق متعارف، مي توان نشست هاي متوسط و تفاضلي را به طور محسوس كاهش داد. در اين سيستم كه متشكل از سه المان باربر يعني خاك، راديه و شمع است، هم راديه و هم شمع ها در باربري مشاركت داشته كه همين مساله يعني اندركنش بين المان ها سبب پيچيدگي رفتار اين فوندانسيون هاي مركب گشته است. در حالت كلي، بهره گري از راديه- شمع ها سبب كاهش محسوس در طول شمع ها، بهبود سرويس دهي پي هاي سطحي به لحاظ نشست هاي كلي و تفاضلي، به حداقل رساندن احتمال چرخش سازه و طرح اقتصادي فوندانسيون ها مي گردد كه البته عوامل مختلفي از جمله لايه بندي خاك در عمق، اندركنش بين شمع- خاك- سازه، نسبت طول به قطر و فاصله بندي شمع ها و اتصال يا عدم اتصال شمع ها به راديه، در بهينه سازي اثرات مثبت آن نقش اساسي دارند. علاوه بر عوامل فوق به نظر مي رسد كه نحوه آرايش شمع ها در صفحه افقي راديه نيز يكي از عوامل موثر در طرح بهينه راديه- شمع ها باشد. با تغيير چيدمان شمع هاي زير راديه به جاي توزيع يكنواخت و پراكنده آن در راديه، سهم بار حمل شده توسط شمع هاي زيرين تغيير كرده و در يك آرايش مطلوب با كاهش سهم باربري شمع ها، ميزان نشست هاي متوسط و به ويژه نشست هاي تفاضلي كاهش مي يابد. در پژوهش حاضر با توجه به مباني رفتاري پي هاي گسترده مركب، با استفاده از روشهاي صفحه بر بستر الاستيك يا فنر و به كمك نرم افزار، تاثير آرايش شمع هاي زير راديه بر رفتار اين فوندانسيون ها بررسي شده و بر اين اساس اصول طراحي بهينه راديه- شمع ها مورد بحث و ارزيابي قرار گرفته است.