مقايسه نتايج تحليلهاي ديناميكي خطي و غير خطي با روش تقريبي استاندارد 2800 در تعيين بيشينه جابجايي نسبي سازههاي متوسط - مرتبه

يكي از مسائل مهم در طراحي لرزه اي سازه ها بويژه در مورد سازه هاي بلند، تخمين قابل اطمينان از مقدار بيشينه تغيير شكلهاي سازه در هنگام وقوع زلزله در يك تراز خطر مشخص مي باشد . در اين مقاله مقا يسهاي بين نتايج حاصل از تحليل ديناميكي خطي و غير خطي با مقدار تغ ييرمكان پي شنهادي در آ يي ننامه انجام شده است . در تحليلهاي ديناميكي از سه ركورد موجود كه بر اساس روش استاندارد 2800 مقياس شده اند، استفاده شده است . در خصوص انتخاب ركوردها به محتواي فركانسي آنها در محدوده پريود سازه توجه شده و يك روش ساده براي انتخاب يك مجموعه مناسب از ركوردها ارائه شده است . سپس بر اساس ضريب رفتار استخراج شده براي سازه بر اساس جابجايي هدف و نتايج حاصل از تحليل استاتيكي غير خطي، مقايسه اي با ضريب پيشنهادي استاندارد 2800 صورت مي گيرد.