ارزيابي ضريب اضافه مقاومت در سيستم هاي قاب خمشي با استفاده از آناليز استاتيكي غير خطي

ضريب اضافه مقاومت براي اولين بار توسط انجمن مهندسين سازه كاليفرنيا (SEAOC) و آيين نامه UBC در سال 1988 معرفي شد. در آيين نامه 2800 ايران اين ضريب براي اولين بار در ويرايش دوم و در تركيبات بار ويژه و فرمول تخمين ماكزيمم تغيير مكان جانبي محتمل معرفي گشت، اين ضريب يكي از پارامترهاي موثر در تعيين ضريب رفتار سازه مي باشد كه خود وابسته به پارامترهاي ضريب اضافه مقاومت طراحي، ضريب اضافه مقاومت مصالح و ضريب اضافه مقاومت سيستم مي باشد. با استفاده از تحليل پوش آور و ترسيم منحني ظرفيت سازه مي توان ضريب اضافه مقاومت سيستم را بدست آورد. براي اين منظور ابتدا منحني ظرفيت سازه استخراج شده و سپس منحني دو خطي معادل آن تعيين مي شود. با توجه به اين منحني دوخطي و يك سري ضرايب اصلاح ضريب اضافه مقاومت واقعي سيستم بدست مي آيد. در اين تحقيق پنج سازه سه، پنج، هفت ، نه و دوازده طبقه قاب خمشي فولادي بوسيله نرم افزار 2000SAP تحت آناليز استاتيكي غير خطي قرار گرفته و منحني ظرفيت آنها تعيين گشته است. سپس با استفاده از منحني هاي مذكور، پارامترهايي كه ضريب اضافه مقاومت به آنها وابسته است جهت تعيين ضريب اضافه مقاومت نهايي بدست آمده است. ضرايب بدست آمده با ضرايب اضافه مقاومت معرفي شده در آيين نامه هاي 1997UBC و آيين نامه 2800 ويرايش دوم و سوم مقايسه شدند. نتايج اين مقايسه حاكي از آن است كه آيين نامه 2800 مقدارمحافظه كارانه اي براي ضريب اضافه مقاومت در نظر گرفته است و UBC مقادير معقولانه تري براي اين ضريب قايل شده است.