اثر ديناميكي لنگرها بر آرماتورگذاري اتصال بتني گوشه با بكارگيري روش المانهاي محدود

آرماتورگذاري و مقاوم سازي اتصال گوشه )زانويي( در ساختمانهاي بتني، پلها، ديوارهاي حائل و ساير سازه هايي كه اين نوع اتصال در آنها وجود دارد يكي از زمينه هاي تحقيقات اخير در زمينه سازه هاي بتني بوده است . در اين نوع اتصال بدليل اينكه آرماتورهاي اصلي تير و ستون در آن قطع ومهار مي شوند، از لحاظ ظرفيت باربري، نسبت به ساير اتصالات ضعيف تر عمل مي كند، بنابراين تحت اثر بارهاي استاتيكي و ديناميكي آرماتورگذاري اين ناحيه نياز به مطالعه و تحقيق بيشتري دارد . از آنجا كه در اثر بارهاي زلزله ، لنگره اي بزرگي در اتصال بوجود مي آيد و جهت اين لنگر بصورت تناوبي تغيير مي كند عمل انتقال نيرو از بتن به آر ماتور و بالعكس مشكلاتي را فراهم مي كند . در اين مقاله به منظور بررسي رفتار اتصال تحت اثر بارهاي استاتيكي و ديناميكي، يك اتصال بتني با استفاده از روش المان محدود در نرم افزارABAQUS بصورت سه بعدي مدل سازي شده و اثر شكل آرماتور گذاريهاي مختلف و بكارگيري ماهيچه بتني در مقاومت و رفتار اتصال مورد مطالعه قرار گرفته است ، در پايان نيز از نتايج بدست آمده و مقايسه آنها الگوي آرماتورگذاري مناسب براي اتصال پيشنهاد شده است.