برسي ميزان كارآمدي روشهاي كنترل تردد وسايل نقليه در مراكز پر تراكم ترافيك شهرهاي بزرگ جهان

امروزه ازدحام اتومبيل ها، آلودگي هوا، آلودگي هاي صوتي و هدر رفتن وقت مردم در شبكه حمل و نقل مركز اكثر كلانشهرهاي جهان به چشم مي خورد. تمركز كاربري هاي اداري و مراكز تجاري همراه با فقدان معابر مناسب در مراكز كلانشهرها و افزايش سرانه مالكيت وسيله نقليه منجر به عدم تعادل بين عرضه و تقاضاي حمل و نقل گرديده است. علاوه بر اين موارد، كمبود فضاي پارك در مراكز شهرها گاه ظرفيت شبكه معابر را نيز تحت الشعاع قرار داده و باعث بدتر شدن وضعيت مي گردد. در دو دهه گذشته گردانندگان حمل و نقل شهرها براي مقابله با مشكلات فوق رو به اتخاذ اقداماتي در عرصه مديريت تقاضاي حمل و نقل جامعه آورده اند. اگرچه اين اقدامات شامل گستره هاي متنوعي مي باشد، اما برخي از آن ها به طورمستقيم بر كنترل تردد در محدوده مركزي شهرها متمركز مي گردند. در اين مقاله با مطالعه اقدامات مديريت تقاضاي حمل و نقل در نظر گرفته شده براي تردد در مركز شهرهاي مكزيكو سيتي،بوگوتا،سائو پائولو، لندن، سنگاپورو تهران ميزان حصول به اهداف طراحي شده و مشكلات كمتر فني و اجرايي به عنوان سياستهاي مورد بررسي براي شهرهاي كشور معرفي گرديده اند.