بررسي تاثير رفتار برشي-پيچشي در محاسبه درز انقطاع بين دو ساختمان همجوار با استفاده از روش تحليل طيفي

در ساختمانهايي كه مركز جرم بر مركز سختي منطبق نمي باشد زوج پاسخهاي جانبي – پيچشي ايجاد مي شود. در چنين سازه هايي تعبيه درز انقطاع به منظور جلوگيري از برخورد دو ساختمان از اهميت ويژه اي برخوردار است. در اين مقاله براي تعيين درز انقطاع از روش تحليل طيفي استفاده شده و براي دو ساختمان فرض رفتار برشي-پيچشي بكار برده مي شود. رفتار برشي-پيچشي به دليل عدم انطباق مركز جرم بر مركز سختي (به دليل خروج از مركزيت) حادث شده و در اين حالت زوج پاسخ هاي جانبي – پيچشي بر پاسخ كلي سازه موثر هستند ، سپس تاثير عوامل مختلفي چون ميزان خروج از مركزيت ، زمان تناوب و ميرايي بر درز انقطاع مورد نياز بررسي شده و درنهايت نتايج حاصل با ضوابط آيين نامه هاي استاندارد 2800 ايران (11) ، IBC2006 ، . و (10) و UBC97 ، و (9) مقايسه مي گردند.در كليه مدلهاي تحليلي ازفرض رفتار خطي استفاده شده و به منظور معرفي طيف بازتاب سازه از ضوابط استاندارد 2800 استفاده مي شود.