اثر الياف بازيافت شده از تايرهاي فرسوده بر مشخصات مخلوط هاي آسفالتي

افزودن الياف به عنوان عامل مسلح كننده در مخلوط هاي آسفالت ي چندين مزيت دارد . افزودن الياف به مخلوط هاي با دانه بندي باز مانند آسفالت متخلخل (PFC) و آسفالت ماستيكي (SMA) به منظور كنترل زهكشي مورد نياز مي باشد . بر اساس تحقيقات، افزودن الياف به مخلوط هاي آسفالتي نيز منجر به بهبود مشخصات مكانيكي مخلوط و در نتيجه عمر روسازي مي گردد . انواع مختلف الياف بطور معمول در مخلوط هاي آسفالتي مورد استفاده قرار مي گيرد كه شامل الياف مصنوعي، معدني و سلولزي مي شود و با استفاده از مواد بازيافتي متفاوت در انواع مختلف توليد مي شود. مورد مذكور در مخلوط هاي آسفالتي بسيار مورد استفاده قرا ر مي گيرد . الياف تاير، زباله فرعي روند تجزيه تاير ضايعاتي است كه بسته به نوع در زمين دفن مي شود . در اين مقاله، نتايج حاصل از مطالعات تحقيقاتي كاربرد الياف تاير به عنوان جايگزين الياف سلولزي ارائه مي شود . هدف كلي انجام اين تحقيق سنجش مزيت و سودمندي الياف ضا يعاتي تاير در آسفالت گرم براي انجام عمليات راهسازي مي باشد . برنامه انجام آزمون هاي آزمايشگاهي شامل دو نوع الياف تاير (بلند و كوتاه )، الياف سلولزي براي مقايسه و نمونه هاي كنترلي بدون الياف؛ سه نوع متفاوت مخلوط آسفالتي گرم (SMA, PFC و مخلوط درشت دانه با چسبندگي بالا) و پنج آزمون آزمايشگاهي (زهكشي، كشش غيرمستقيم، مدول ديناميكي، شيار چرخ هامبورگ و آزمون رويه) مي باشد. نتايج آزمايشگاهي نشان مي دهد كه الياف تاير بازيافتي داراي عملكرد بهتر يا برابر با الياف سلولزي مي باشد.