علل تخريب ابنيه فني (پل ها) در سيلاب هاي استان گلستان

در استان گلستان تنوع شرايط اقليمي و نوع توپورگرافي موجب شده است؛ تا رودخانه هاي مختلفي با ويژگي هاي متفاوت در اين استان شكل بيگرند. سيلاب ها با به حركت در آوردن قلوه سنگ هاي بزرگ و قطع درختان عظيم الجثه و شناور ساختن آنها، قدت تخريبي بالايي دارند، اصلاح شرايط منطقه توسط احداث سازه هاي خاكي و گابيويني در مسير آبراهه هاي منتهي به رودخانه اصلي و انجام عمليات بيولوژيك و احياي پوشش گياهي به منظور اثرگذاري بر چرخه هيدرولوژيك همراه با احداق پل هايي با ارتفاع و دهانه مناسب و حداقل پايه هاي مياني از اقدامات اساسي به شمار مي آيد. پل يك ابنيه فني و هنري بوده ك با صرف هزينه هاي زيادي، براي ادامه راه ارتباطي و عبور از موانع عميق ساخته مي شود. يكي از عواملي كه سبب تخريب پل ها مي گردد، وقوع سيل و طغيان آب رودخانه ها است. از جمله اين موارد، وقوع سيل سال 1380 در استان گلستان بوده است؛ كه علاوه بر خسارات جاني و مالي فراوان، در حدود 120 پل در محورهاي راه هاي روستايي و اصلي كه بخش قابل توجهي از بودجه عمراني استان به ساخت آنها اختصاص داده شده بود، تخريب گشت. سيلاب مذكور كه در حوزه گرگانرود به وقوع پيوست، پس از عبور از پارك ملي گلستان و شهرهاي واقع در مسير رودخانه ها ظرف چند ساعت، بسياري از پل هاي مهم منطقه از جمله پل هاي گوكچه، كرنگ كفتر، كوسه و ... را تخريب نمود. در اين مقاله، گزارشي از علل تخريب پل ها در سيلاب هاي استان گلستان ارائه گرديده است. و وعواملي چون كم بودن مقطع هيدروليكي پل‌ها، عمق استقرار نامناسب پايه ها، استفاده از مصالح بنايي و غيرمسلح در پايه ها، ارتباط نامناسب كوله ها و ديوارهيا هدايت آب و ... از دلايل تخريب پل ها ارزيابي شده اند.