روشي براي ارزيابي وضعيت ايمني در شبكه معابر بين شهري

مشكلات مربوط به كمي كردن پارامترهاي ايمني در حمل و نقل، همواره ارزيابي هاي كيفي اين مقوله راه به همراه داشته است . در شرايط فقدان آمار تصادفات جاده اي ، روش بازرسي ايمني راه به عنوان يكي از اصلي ترين ابزارهاي مورد استفاده در تمام دنيا با تكيه بر قضاوت مهندسي ناظران مورد استفاده قرار گرفته است . در اين روش همواره ارائه راهكار و تعيين اولويت آن بر اساس قضاوت ناظر و متوليان امور حمل و نقل صورت مي گيرد . در اين مقاله براي غلبه بر اين نقطه ضعف و امكان معياردهي به قضاوت هاي كيفي، با الهام از روش نمره دهي و نيز فرآيند تحليل ترتيبي در انتخاب گزينه هاي مديريتي و همچنين استفاده از مفهوم بازرسي ايمني راه، روشي براي انتخاب و تشخيص ميزان اولويت پروژه هاي تحت بررسي براي ارتقاي ايمني طراحي گرديده است . همچنين به منظور كاربردي شدن روش، و محاسبه تاثير عوامل متشكل در احتمال بروز حادثه در شبكه معابر دو خطه دو طرفه بين شهر ي، با استفاده از پرسشنامه هايي كه توسط 4 متخصص ايمني جاده اي تكميل گرديده ، سهم عوامل فوق بدست آمده است . اين مقاله نشان مي دهد كه ده عامل مهمتر در بروز حوادث جاده اي در مجموع نيمي از احتمال بروز حادثه را تشكيل مي دهند .