تحليل پرده جدارهاي حائل بتني با توجه به شرايط مهارهاي عرضي

اغلب روشهاي موجود تحليل ديوارهاي حائل، با فرض صلبيت اين سيستم ها توسعه يافته اند. پرده جدارهاي (ديافراگم هاي) بتني، به علت كم بودن ضخامت نسبت به دو بعد ديگرشان، از ابنيه حائل انعطاف پذير محسوب ميشوند. تحليل و طراحي اين ابنيه با روشهاي موجود هموما منجر به نتايج بسيار محافظه كارانه مي گردد. به علوه اثر فاصله مهارهاي حانبي در ميزان انعطاف پذيري و تاثير آن در نحوه توزيع نيروهاي داخلي پرده جدار و نيز مهارهاي جانبي موضوعي است كه كمتر مورد توجه قرار گرفته است. مهار كردن پرده جدار در مقاطع عرضي مشخص باعث مي شود تا توزيع نيروها در تمامي مقاطع يكسان نبوده و رفتار پرده جدار از حالت دو بعدي خارج شده و ممكن است فرض كرنش مستوي براي آن چندان معتبر نباشد. لذا در اين تحقيق مدلهاي متعددي از پرده جدار با ارتفاع و رديفهاي مهار مختلف بصورت سه بعدي مدل شده اند و اثر تغيير فاصله مهارهاي جانبي روي تغيير شكلها، نيروهاي داخلي پرده جدار و مهار بررسي شده است. مدلسازي بوسيله نرم افزار تفاوت محدود FLAC3D انجام شده است. نتايج نشان مي دهند انعطاف پذيري پرده جدار و امكان تغيير شك لان در هنگام نصب مهارها و يا خاكبرداري از جلوي آن تا حدودي از تغيير شكل تاثير مثبت در كاهش نيروهاي داخلي پرده جدار دارد و از حدي به بعد منجر به افزايش نيروهاي داخلي مي گردد. بعلاوه فواصل بهينه براي مهار ها به لحاظ مينه كردن نيروهاي داخلي كاملا وابسته به سطحي از تغيير شكل است كه براي سيستم مجاز شمرده ميشود. ولي بطور كلي مي توان بيان نمود كه هرچه تغيير شكلها در محدوده پايينتري قرار گيرند امكان تعيين فواصل بهينه افزايش مي يابد.