بررسي كارايي الگوريتم LQR در راندمان جداسازي لرزهاي در برابر زلزله هاي حوزه دور و نزديك

يكي از مفيد ترين راههاي كنترل و كاهش ارتعاشات سازه، به كارگيري سيستمهاي جداسازي لرزه اي مي باشد . براي افزايش كارايي جداسازهاي لرزه اي مي توان با استفاده از روشهاي كنترلي مختلف پارامترهاي جداساز لرزه اي را تحت كنترل در آورده و با بهينه سازي آنها بهترين پاسخ را براي سيستم بدست آورد . براي هر يك از روشهاي كنترلي الگوريتمهاي مختلفي پيشنهاد شده كه در اين تحقيق از الگوريتم تنظيم كننده خطي درجه دوم (LQR) استفاده شده است . در واقع نتايج بدست آمده حكايت از قابليت ممتاز به كارگيري اين نوع سيستمها و الگوريتم به كار رفته در حفاظت دستگاههاي حساس از جمله كنترل پاسخ شتاب دستگاه و جابجايي نسبي آن دارد