آناليز مودال بدنه و تكيه گاه هاي سنگي سدهاي بتني دو قوسي به روش المانهاي محدود

خواص ديناميكي يك سازه از نظر فيزيكي از دو بخش فركانس و شكل مودها قابل تشخيص مي باشد . پاسخ ارتعاشي يك سيستم ديناميكي خطي ، تركيبي از حركات هماهنگ سا زه كه به شكل مودهاي ارتعاشي موسومند در نظر گرفت ه مي شود . شكل مودهاي ارتعاشي وابسته به ديناميك سيستم بوده و توسط خواص فيزيكي ( جرم، سختي، ميرايي ) و نحوه تو زيع فضايي آنها تعيين مي شوند . در مقاله حاضر، بدنه و تكيه گاه هاي سنگي سد بصورت كامل از روي نقشه هاي طراحي، با نرم افزار المان محدود ABAQUS مدلسازي شده و آناليز مودال بر روي آن انجام گرفته است . نمونه موردي (Case Study) مورد مطالعه، سد بتني دو قوسي كارون ) 1 شهيد عباسپور ) به ارتفاع 200 متر مي باشد . اين سد بدليل تفاوت شعاع ها و زوايايي داخلي و خارجي و عدم تقارن مركز قوس هاي داخلي و بيروني در ترازهاي مختلف در نوع خود از پيچيده ترين سد ها به شمار مي آيد . از آنجا كه مدلسازي تكيه گاه هاي سد با توجه به نسبت مدول الاستيسيته سنگ بستر به مدول الاستيسيته بتن بدنه سد انجام مي گيرد، تحقيق در نحوه مدلسازي و تعيين نسبت مدول ها و ارا ئه معيار براي آن ضروري مي باشد . براين اساس ابتدا سد بدون تكيه گاه آناليز مودال شده و شكل هفت مود ارتعاشي به همراه فركانس هاي مربوطه برداشت شده است . سپس سد به همراه تكيه گاه هاي سنگي با نسبت يك براي مدول الاستيسيته سنگ به بتن آناليز مودال شده و شكل ششصد و پنجاه مود ارتعاشي با فركانس هاي مربوطه براي نمونه برداشت شده است . به منظور مقايسه مودهاي ارتعاشي بدنه سد بدون تكيه گاه با مدل سد توام با تكيه گاه، شكل مودهاي ارتعاشي مشابه مورد شناسايي قرارگرفته است . در مراحل بعدي، اين تحقيق براي نسبت هاي مختلف Er / EC تكرار شده و مورد مقايسه و بررسي قرار گرفته است .