آناليز حساسيت براي حداكثر سيل محتمل

اولين گام در طراحي سازه هاي آبي برآورد سيل طرح مي باشد. در اكثر مواقع مطالعات هيدرولوژيكي منجر به حصول مقادير بسيار متفاوت دبي اوج و حجم گرافيك سيل طرح مي شود. هدف اين تحقيق بررسي نقش پارامترهاي موثر در برآورد حداكثر سيل محتمل مي باشد. منطقه مورد مطالعه در اين تحقيق حوضه آبريز كارون تا محل سد كارون 3 به وسعت حدود 24215 كيلومتر مربع مي باشد. در اين تحقيق بمنظور تعيين نقش پارامترهاي موثر بر هيدروگراف حداكثر سيل محتمل نسبت به پارامترهاي الگوي توزيع زماني، مقدار و تداوم PMP و تغيير مقدار شماره منحني (CN) آناليز حساسيت انجام شده است. براي شبيه سازي بارش – رواناب از مدل HECHMES استفاده شده است. نتايج اين تجقيق نشان دهنده تاثير زياد الگوي توزيع زماني و همچنين تغيير مقادير CN روي هيدروگراف سيل مي باشد.