مطالعه تأثير صلبيت ديافراگم سقف بر حداقل مقدار ديوار نسبي در ساختمانهاي بنايي

در فصل سوم آييننامه طراحي ساختمانها در برابر زلزله (استاندارد 2800 ) كه مربوط به ضوابط ساختمانهاي با مصالح بنايي غيرمسلح ميباشد، براي احتساب ظرفيت ديوارها در تحمل بارهاي ثقلي و جانبي و تفكيك آنها از ديوارهاي غيرسازهاي، از نسبت سطح مقطع افقي ديوارهاي سازهاي به سطح زيربناي هر طبقه (مقدار ديوار نسبي) استفاده شده است. عليرغم نقش اساسي ديافراگم در توزيع نيرو بين ديوارها، آييننامه در ضابطه مربوط به ديوارهاي سازهاي، اثر صلبيت سقف را در نظر نگرفته است و مطالعه بيشتر در اين زمينه ضروري به نظر ميرسد. در تحقيق حاضر، با مطالعه موردي يك ساختمان بنايي آجري در حالتهاي مختلف و انجام تحليل غيرخطي، اثر صلب بودن و انعطافپذير بودن ديافراگم سقف بر حداقل مقدار ديوار نسبي مذكور در استاندارد 2800 بررسي شده است