بررسي تاثير مقدار سيمان برخواص رئولوژيكي بتن خودتراكم پرمقاومت

در سالهاي اخير توسعه در تكنولوژي بتن اين امكان را فراهم نموده تا بتوان بتن هاي توانمندي توليد نمود كه كارائي و مقاومت آن فراتر از كارائي و مقاومت بتن معمولي باشد. بتن خودتراكم، بتني است كه تحت تأثير نيروي ثقلي جريان يافته و بدون نياز به انرژي خارجي )لرزاندن( از ميانميلگرد ها عبور نموده و كل فضاي قالب را پر و به خودي خود متراكم مي گردد بدون آنكه دچار جداشدگي يا آب انداختن گردد. در اين تحقيق تاثير افزايش مقدار سيمان بر خواص رئولوژيكي بتن خودتراكم مورد بررسي قرار گرفته است. بدين منظور چهار طرح اختلاط طراحي و ساخته مي شود. پس از كنترل نتايج عملكرد بتن ها در فاز خميري و انتخاب طرح بهينه، طرح اختلاط با حفظ نسبت ثابت آب به سيمان نسبت فوق روان كننده به سيمان و نسبت ثابت سنگدانه هاي درشت به ريز دانه و افزايش مقدار سيمان ساخته شده و چهار آزمايش فاز خميري 1( آزمايش جريان اسلامپ2( آزمايش حلقه J 3 ( آزمايش جعبه L شكل 4( آزمايش قيف V شكل بر روي آن انجام و بر مبناي نتايج حاصل از آزمايش ها، لزجت خميري و تنش تسليم طرح بررسي گرديده و نتايج حاصله به صورت تحليلي گزارش مي گردد