ارائه يك دستورالعمل پيشنهادي براي طراحي ساختمان هاي با جداگر لرزه اي برمبناي آيين نامه 2800 و ابلاغيه هاي 2009 و 2443 آيين نامه ژاپن براي طراحي لرزه اي ساختمان ها

امروزه كاربرد سيستم هاي جداساز لرزه اي يكي از روش هاي گسترش يافته براي محافظت سازه ها در برابر زمين لرزه مي باشد كه اين سيستم ها در كشورهاي مختلف بر مبناي آيين نامه هاي لرزه اي طراحي و اجرا مي شوند. با توجه به اهميت و گسترش استفاده از اين سيستم ها وجود آيين نامه اي كه مبناي طراحي اين سيستم ها در كشور ما قرار گيرد ضروري مي نمايد. در اين مقاله سعي شده است تا با نگاهي بر ابلاغيه هاي 2009 و 2443 آيين نامه ساختمان هاي با سيستم جدا سازي لرزه اي ژاپن و برخي موارد آيين نامه 2800 پروسه طراحي سيستم هاي جداساز لرزه اي به صورت يك دستورالعمل پيشنهادي ارائه گردد.آيين نامه روش هاي اجراي ساختمان هاي با سيستم جدا سازي لرزه اي ژاپن و كليه ابلاغات و الزامات وابسته به آن بخصوص ابلاغيه هاي 2009 و 2443 ، به منظور ايجاد يك پروسه مشخص براي سيستم هاي كنترل ساختماني كه بر مبناي تجربيات فراوان از سال 1983 تدوين شده و پس از سال 2000 به طور كلي مورد باز بيني و تجديد نظر قرار گرفته، به عنوان يكي از معتبرترين آيين نامه هاي دنيا در اين زمينه مي باشد . در اين راستا با بررسي ابلاغيه هاي 2009 و 2443 آيين نامه ژاپن و تطابق با آيين نامه هاي ايران علي الخصوص آيين نامه 2800 اين دستورالعمل در 4 بخش زير تهيه شده است : 1.اجراي فونداسيون ساختمانهاي با سيستم جدا سازي لرزه اي 2. ضوابط لازم براي ايمن سازي روش هاي اجراي ساختمان هاي با سيستم جداسازي لرزه اي شامل جداگر لرزه اي، سازه فوقاني و زير سازه 3. مقاومت، دوام و ماندگاري ساختمان هاي با جدا سازي لرزه اي 4. محاسبات طراحي سازه هاي با سيستم جدا سازي لرزه اي در انتها نيز جزييات طراحي تجهيزات جداسازي با يك مثال عنوان شده است. با توجه به تطابق انجام گرفته بين ابلاغيه هاي 2009 و 2443 آيين نامه ژاپن و آيين نامه هاي ايران علي الخصوص آيين نامه 2800 نكات عنوان شده در اين مقاله مي تواند مورد توجه كارشناسان و اعضا محترم كميته بازنگري آيين نامه 2800 قرار گيرد.