اثرنامنظمي درارتفاع(اختلاف سختي)برسطح عملكرد قاب هاي خمشي بتن مسلح داراي ميانقاب بنايي

يكي از عواملي كه بايد در تحليل و طراحي سازه ها در برابر زلزله مورد توجه قرار گيرد،اجتناب و دوري از ايجاد نامنظمي درارتفاع سازه است كه اختلاف سختي يكي از اساسي ترين آن هاست.به بيان ديگر سختي يك طبقه نبايد نسبت به سختي ساير طبقات مجاورش تفاوت فاحشي داشته باشد زيرا در صورت بروز اين پديده،مكانيزم خرابي طبقه نرم در سازه بوجود مي آيد .از سويي دربسياري موارد عملي در قاب هاي ميان پر به دليل ملاحظات مع ماري،دربرخي طبقات قاب (به ويژه در طبقات پايين)،ميانقاب ها حذف شده در صورتي كه در ساير طبقات قاب كاملا با ميانقاب پر شده است كه با در نظر گرفتن اثر ميانقاب هاي بنايي،سختي طبقه مورد نظر كمتر از سختي ساير طبقات بوده و در نتيجه ممكن است در سازه مكانيزم طبقه نرم ايجاد شود. از طرفي وجود طبقه فاقد ميانقاب در طبقه همكف متداول بوده(قرار گرفتن پاركينگ در طبقه همكف )و به دليل برش زياد در طبقه همكف بحراني ترين حالت نيز مي باشد. آيين نامه ي 2800 در مورد تاثير ميانقابها تنها كاهش پريود ساختمان به ميزان 20 درصدرا كافي مي داند و هيچ راه كاري براي حالت هاي مختلف وجود ميانقابها ارائه نداده است و به يك كلي گويي در مورد تاثير ميانقابها بسنده كرده است[ 1]. در اين مقاله ابتدا قاب هاي بتن مسلح با در نظر گرفتن ضابطه آيين نامه در مورد تاثير ميانقابها طراحي شده اند و سپس به روش تحليل غير خطي تاريخچه زماني مورد تحليل قرار گرفته و سطح عملكرد قابها در حالتي كه كاملا با ميانقاب پر شده باشند با حالتي كه طبقه همكف فاقد ميانقاب باشد مقايسه مي شود