رابطه دبي جريان و تعداد رديف هاي موانع استوانه اي موجود در مسير جريان با ماكزيمم جابجايي امواج عمود بر جريان

در مجاري روباز ، موارد زيادي وجود دارد كه يك جريان پايدار از مجموعه اي از موانع ثابت موجود در مسير جريان عبور مي كند. اين موانع ممكن است پايه هاي يك پل يا پايه هاي اسكله و يا پوشش گياهي (درخت يا درختچه)در حريم سيل گير رودخانه باشد. در اثر وجود اين موانع ورتكس ايجاد مي شود. از همپوشاني اين ورتكس ها و در صورت يكسان بودن فركانس ورتكس ها كه باعث تشديد آن ها مي گردد شرايط ايجاد امواج عمود بر جريان به وجود مي آيد. وقوع اين امواج مي تواند به سازه هاي دريايي مثل پل ها ،
اسكله ها و ... خساراتي وارد كند. همچنين بر پديده انتقال رسوبات جريان نيز ناثير گذار است . از اين رو بررسي شرايط وقوع اين امواج حائز اهميت است. در اين مقاله به بررسي آزمايشگاهي ارتباط ميان ماكزيمم جابجايي امواج عمود بر مسير جريان با تعداد رديف هاي موانع استوانه اي موجود در مسير جريان و همچنين رابطه ميان دبي جريان وماكزيمم جابجايي امواج پرداخته شده است. با انجام آزمايشات متعدد مشاهده شد كه با افزايش دبي و نيز با افزايش تعداد رديف هاي موانع استوانه اي ماكزيمم جابجايي امواج عمود بر مسير جريان (دامنه موج) افزايش مي يابد.