مقايسه روشهاي اخير ارائه شده جهت ارزيابي پتانسيل روانگرايي در پي آبرفتي

لايه هاي آبرفتي و ماسه اي سست اشباع در حين زلزله مستعد روانگرايي هستند. روش ساده و كاربردي جهت ارزيابي مقاومت در برابر روانگرايي در اينگونه مصالح، استفاده از نتايج حاصل از ضربات نفوذ استاندارد (SPT) مي باشد. در روشهاي استاندارد براي تخمين مقاومت روانگرايي ماسه تميز در عمق هاي مختلف، دو نوع اصلاح شامل اصلاح مقاومت نفوذ به تنش سربار يك اتمسفر (CN) و اصلاح نسبت مقاومت برشي تناوبي (CRR) نسبت به اثرات تنش سربار (Kσ)، انجام مي شود. اين فاكتورها اخيراً با استفاده از شاخص پارامتر وضعيت نسبي (Relative state parameter index) يا (ξ R) توسط محققين مجدداً مورد محاسبه قرار گرفته اند. علاوه بر آن، مفهوم مقاومت نفوذ اصلاح شده، به عنوان يك روش ديگر براي در نظر گرفتن اثر تنش سربار بر روي مقاومت برشي تناوبي مصالح معرفي شده است.
در اين مقاله با تكيه بر نتايج آزمايشهاي انجام شده در پي سد سيمينه رود ارزيابي پتانسيل روانگرايي براساس نتايج آزمايشات SPT به كمك سه روش تجربي معتبر، انجام شده است. روشهاي مورد استفاده جهت ارزيابي پتانسيل روانگرايي در قالب يك برنامه جانبي (Fish) در نرم افزار تفاضل محدود (FLAC) معرفي شده اند. در پايان مقايسه اي بين نتايج عددي بدست آمده از روشهاي مختلف و سطوح مختلف زلزله ارائه شده است. نتايج بدست آمده حاكي از آن هستند كه ضرايب اطمينان حاصل از روش مبتني بر شاخص پارامتر وضعيت نسبي نسبت به دو روش ديگر كه با توجه به در نظر گرفتن اثرات تنش سربار ارائه شده اند، مقادير بالاتري را دارا مي باشند. اختلاف در ضرايب اطمينان به طور عمده ناشي از تفاوت در مقدار (CN) مورد استفاده در روش هاي گوناگون جهت ارزيابي پتانسيل روانگرايي مي باشد.