ارزيابي پارامترهاي مقاومت برشي خاكهاي لسي اصلاح شده با مواد افزودني رايج در شهرستان گرگان

خاك هاي لسي، به خاك هاي غير اشباعي اطلاق مي شود كه در هنگام اشباع شدن دچار كاهش حجم قابل توجهي شده و منجر به نشست هاي ناگهاني زياد در اثر افزايش رطوبت و به تبع آن سبب بروز شكست ها و تركهاي سازه ايمي گردند. با توجه به اهميت پروژه هاي عمراني نظير سدها و كانالها و ساختمان ها در محل وجود اين نوع از خاكها و مشكلات عديده به وجود آمده براي پروژهاي فوق، لزوم تحقيق و بررسي بيشتر اين نوع از خاكها مد نظر قرارگرفت. در اين تحقيق با انجام آزمايشات دانه بندي و حدود اتربرگ و تراكم و برش مستقيم و تحكيم به شناسايي و بررسي پارامترهاي مقاومتي پرداخته شده و سپس اثر استفاده از افزودنيهاي سيمان و آهك در تثبيت خاكهاي لسي مورد بررسي قرار گرفته است. در آزمايشات انجام شده آهك و سيمان به تنهايي و يا به صورت نسبت هاي تركيبي دردرصدهاي مختلف به خاك اضافه شده و براي زمان هاي متفاوت، نمونه هاي تثبيت شده عمل آوري گرديده و اثر افزودني هاي فوق بر پارامترهاي مقاومتي خاك مورد بررسي قرار گرفت. نتايج حاصله نشان مي دهد كه با گذشتزمان تحت اثر افزودنيها، پتانسيل رمبندگي كاهش شديدي پيدا كرده و با افزايش درصد سيمان و آهك ميزان چگالي خشك ماكزيمم كاهش پيدا كرده ولي ميزان رطوبت بهينه افزايش يافته است. همچنين ميزان حد رواني و شاخص خميري كاهش پيدا كرده ولي حد خميري افزايش مي يابد. در ضمن نتايج آزمايش برش مستقيم حاكي از افزايش مقاومت برشي خاك به دليل افزايش پارامترهاي چسبندگي و زاويه اصطكاك داخلي مي باشد