بررسي آزمايشگاهي و تحليلي المان­هاي تسليح در مقاوم سازي ژئوتكنيكي پروژه­هاي عمراني

استفاده از عناصر كمكي در مقاوم سازي و به سازي خواص مهندسي خاك از دير باز مورد توجه بشر بوده است. امروزه كارايي و توانايي تكنيك تسليح خاك در ارائه راهكارهاي عملي مناسب در پروژه هاي مختلف عمراني موجب گرديده تا اين دانش به سرعت جاي خود را در مهندسي عمران باز نمايد. در راستاي افزايش باربري خاك و كاهش تغييرارتفاعهاي سازه، سيستم هاي سلولي ژئوسينتتيكي (GCS) ابداع شده است، كه اين كوچك مقياس بر روي نمونه هاي استوانه اي پرشده از ماسه سواحل درياي خزر و به ارتفاع 10/5 و قطر 10 سانتيمتر در شرايط غيرمسلح و مسلح عمودي بررسي شده است. مطالعات آزمايشگاهي در دستگاه سه محوري و در شرايط فشار همه جانبه خارجي صفر و مطالعات تحليلي با استفاده از نرم افزار اجزا محدود ABAQUS 6.7 انجام شده است. همچنين در اين تحقيق، تاثير مسلح كنندههاي قائم، تعداد و آرايش آنها در افزايش ظرفيت باربري، كاهش تغييرارتفاع و تغييرشكلهاي جانبي نمونه مورد ارزيابي قرار گرفته است. نتايج بدست آمده نشان ميدهد كه همخواني مناسبي بين نتايج بدست آمده از مطالعات آزمايشگاهي و تحليلي وجود دارد و در تمامي موارد مطالعات تحليلي نتايج محافظه كارانه تري نسبت به نتايج مطالعات آزمايشگاهي ارائه ميدهد. همچنين نتايج نشان ميدهد المانهاي تسليح قائم به ميزان قابل توجهي سبب افزايش باربري و كاهش تغييرارتفاع و تغييرشكلهاي جانبي سيستم سلولي ژئوسينتتيكي (GCS) ميشوند.