ارزيابي آزمايشگاهي افزودني الياف تاير بازيافت شده در مسلح نمودن مخلوط هاي آسفالتي

افزودن الياف به عنوان عامل مسلح كننده در مخلوط هاي آسفالتي چندين مزيت دارد. افزودن الياف به مخلوط هاي با دانه بندي باز مانند آسفالت متخلخل (PFC) و آسفالت ماستيكي (SMA) به منظور كنترل زهكشي مورد نياز مي باشد. بر اساس تحقيقات، افزودن الياف به مخلوط هاي آسفالتي نيز منجر به بهبود مشخصات مكانيكي مخلوط و در نتيجه عمر روسازي مي گردد. انواع مختلف الياف بطور معمول در مخلوط هاي آسفالتي مورد استفاده قرار مي گيرد كه شامل الياف مصنوعي، معدني و سلولزي مي شود و با استفاده از مواد بازيافتي متفاوت در انواع مختلف توليد مي شود. مورد مذكور در مخلوط هاي آسفالتي بسيار مورد استفاده قرار مي گيرد. الياف تاير، زباله فرعي روند تجزيه تاير ضايعاتي است كه بسته به نوع در زمين دفن مي شود. در اين مقاله، نتايج حاصل از مطالعات تحقيقاتي كاربرد الياف تاير به عنوان جايگزين الياف سلولزي ارائه مي شود. هدف كلي انجام اين تحقيق سنجش مزيت و سودمندي الياف ضايعاتي تاير در آسفالت گرم براي انجام عمليات راهسازي مي باشد. برنامه انجام آزمون هاي آزمايشگاهي شامل دو نوع الياف تاير (بلند و كوتاه)، الياف سلولزي براي مقايسه و نمونه هاي كنترلي بدون الياف؛ سه نوع متفاوت مخلوط آسفالتي گرم (SMA, PFC و مخلوط درشت دانه با چسبندگي بالا) و پنج آزمون آزمايشگاهي (زهكشي، كشش غيرمستقيم، مدول ديناميكي، شيار چرخ هامبورگ و آزمون رويه) مي باشد. نتايج آزمايشگاهي نشان مي دهد كه الياف تاير بازيافتي داراي عملكرد بهتر يا برابر با الياف سلولزي مي باشد.