اثر امكان‌پذير بودن دوركاري از نظر مديران بر تمايل به دوركاري كارمندان

در اين مقاله دوركاري به عنوان يك راهبرد مديريت تقاضاي حمل و نقل مورد بررسي قرار گرفته است. با استفاده از نمونه ي آماري در دسترس مدل هاي انتخاب دو مرحله اي و يك مرحله اي امكانپذيري و تمايل به انجام دوركاري كارمندان تهيه شده است. در ساختار مدلها علاوه بر ويژگيهاي اقتصادي اجتماعي كارمندان، از نظرات كارشناسي سرپرستان و تمايل كارمندان گروه هاي شغلي مختلف، به طور توأمان در قالب متغيرهاي توصيفي استفاده شده است. اين مطالعه بر مبناي نتايج پرداخت مدل ها و برتري ويژگي هاي رفتاري ساختار آنها مدل دو مرحلهاي بيشينه درستنمايي با اطلاعات كامل (FIML) را پيشنهاد نموده است.