نقش پيكربندي قابهاي ساختماني در خرابي پيشرونده ناشي از انفجار ستونها

از مهمترين معيارهاي طراحي نوين كاهش حساسيت سازه به مقاومت هر جزء آن و احتراز از خرابي پيشرونده است شيوه هاي جديد طراحي ظرفيتي بويژه در مباحثي نظير پدافند غيرعامل كه شناسايي بارگذاري پيش از وقوع ناممكن يا با عدم قطعيت هايي حتي بيش از زلزله همراه است مطرح شده اند مقاله حاضر به بررسي تاثير عمده پيكربندي بر مقابله با خرابي پيشرونده و فروريختگي كلي تحت حذف ستونهاي پايه پرداخته و در اين راستا انواع جديدي از آرايشهاي مهاربندي نامتعارف شامل ابربادبند قطري و كمربندخرپاييي را با پيكربندي معمول قاب مهار شده مقايسه مي كند با كاربرد موازنه انرژي تفاوتهاي حاصل در نحوه بازتوريع نيروها و گسترش مفاصل خميري با تحليل غيرخطي ايستا مورد بحث قرارگرفته و تفسير نتايج اولويت ارايشهاي جديد را نسبت به پيكربندي هاي متعارف نشان ميدهد.