بررسيعملكرد شمعهاي منفصل در رفتار ژئوتكنيكي و سازهاي سيستم راديه- شمع

استفاده از تلفيق فونداسيون راديه و گروه شمع(فونداسيون راديه - شمع PRF) به علت تحمل بارهاي سنگين و كاهش نشست در خاكهاي مختلف گسترش يافته است. پس از حذف رويكرد طراحي سنتي كه در آن شمعها به عنوان اعضايي به منظور تأمين پايداري طراحي ميشدند، رويكرد طراحي شمعها به نحوي كه صرفاً كنترل كننده نشست باشند مطرح شده است. در سيستم راديه با شمعهاي كاهنده نشست، هنگاميكه شمعها به راديه متصلند ممكن است تنش محوري بالايي در شمعها ايجاد گردد. در اين حالت يكآلترناتيو استفاده از سيستم راديه با شمعهاي كاهنده نشست منفصل DCPRF) است كه در آن شمعها را از راديه جدا كرده و به عنوان سخت كننده خاكزيري در نظر ميگيريم.در اين مقاله با بررسي موردي به بررسي نشست، لنگر خمشي ، نيروي برشي و تنشتماسي در راديه و تنشمحوري در شمعها پرداخته شده و عملكرد اين سيستم با سيستم راديه تنها و سيستم راديه با شمعهاي متصل مقايسه شده است. ديده شده است كه اين استفاده از شمعهاي منفصل باعث كاهش نشست و تعديل لنگر خمشي ميگردد. همچنين با بررسي تنشتماسي ديده شده است كه فشار تماسي بيشتر از راديه با شمعهاي متصل بوده و در نتيجه باعث عملكرد بهتر راديه در اين سيستم اندركنشي ميگردد. در اين حالت تنشمحوري در شمعها كمتر از شمعهاي متصل مي باشد و مشكلات طراحي سازهاي شمع ها تا حدودي برطرفشده است