ارائه ي يك رابطه تجربي براي تخمين تنشهاي برجا با استفاده از نرماليزه كردن نتايج آزمايشهاي برجا

تعيين دقيق وضعيت تنش جهت طراحي فضاهاي زيرزميني در سنگ يكي از اصول كليدي در موفقيت طراحي است.براي تعيين وضعيت تنش در سنگ هم از روشهاي مستقيم(آزمايشهاي برجا )و هم غير مستقيم (روابط ) مي توان استفاده كرد .به علت گراني، پيچيدگي و وقت گير بودن روشهاي مستقيم،محققان و مهندسان علاقه مند به استفاده از روشهاي غير مستقيم هستند. اين روابط به دو دسته ي تئوريكي و تجربي تقسيم مي شوند.روابط با مبناي تئوريكي(روابط ترزاقي و شئوري) در قياس با نتايج حاصل از آزمايشهاي برجا مقادير كمتري را تخمين مي زنند.روابط تجربي نيز گاهاً با محدوديت هاي منطقه اي و زمين شناسي روبرو هستند و معرف دامنه ي وسيعي براي تخمين تنشهاي بر جا هستند. بنابراين اقدام به ارائه ي يك راه كار براي بر طرف كردن محدوديت هاي روابط قبلي شد.نتايج حاصل از 120 آزمايش برجا در سرتاسر دنيا به صورت پلكاني يكصد متري حول اعماق مختلف نرماليزه شدو دو رابطه ي جديد براي تخمين ميانگين نسبت تنش افق به قائم با مرز عمق 500 متري معرفي شد.