تخمين ضريب اندركنش در شمع هاي اسكله ها به كمكآناليز بازگشتي

در اكثر تحليل هاي موجود براي محاسبه ظرفيت هاي باربري ونشست شمع هاآنها را به صورت منفرد در نظر مي گيرند در حاليكه شمع بصورت منفرد بندرت به كار مي رود و بصورت گروهي مي باشند. از اين رو به علت اينكه كوبش و اجراي يك شمع بر روي خاك اطرافشتا شعاعي تآثير مي گذارد ، نتيجتآ دو شمع معين بر روي خواص خاكهاي اطراف خود و در نتيجه خواص باربري و نشست يكديگر تآثيرگذار هستند. در اين مقاله تعدادي مدل با ستفاده از ضرايب اندركنش تحليل شده اند كه نتايج آن ها در كنار نتايج ساير روشهاي تحليلي مدل سازي به عنوان نمونه هاي شاهد با نتايج مربوط به آزمايش بارگذاري در مقياس واقعي مقايسه شده است. اين مدلسازيها نشان داد كه در تمامي مدل ها، همواره با افزايش نسبت فاصله شمع هاي گروه به قطر شمع ها از عملكرد گروهي كاسته مي شود. سپس رابطه اي براي بيان ضريب اندر كنش داده شد و صحت و دقت آن مورد بررسي قرار گرفت.