بررسي تاثير نيروهاي هيدروديناميكي بر پايداري خطوط لوله بستر دريا در منطقه عسلويه

خطوط لوله زير آب در معرض عوامل هيدروديناميكي و هيدرواستاتيكي ناشي از شرايط محيطي هستند. در اين تحقيق به منظوربررسي پايداري خطوط لوله در زير آب، با توجه به نيروهاي ناشي از موج و جريان يك تحليل پايداري انجام مي شود. به منظور طراحي و تحليل خطوط لوله در زير آب استانداردهاي محدودي وجود دارد. در اين تحقيق در دو مرحله از استانداردهاي 205 DNV-RP-C وDNV-RP-E305 استفاده مي شود. منطقه مورد مطالعه سواحل بندر عسلويه و دادههاي استفاده شده دادههاي موج و جريان در منطقه عسلويه از سال 2007 تا سال 2008 است كه به مدت يك سال توسط بويه شناور سازمان بنادر و دريانوردي جمعآوري شده است. ضرائب هيدروديناميكي و اعداد بدون بعد مثل ضرايب درگ، ليفت، عدد رينولدز، كولگان كارپنتر و همچنين نيروهاي هيدروديناميكي وارد شده بهخطوط لوله در شرايط مختلف محاسبه گرديده و بر اين اساس پيشنهاداتي جهت سايز هاي بهينه و ايمن لوله ارائه گرديد تا شاهد حداقل تخريب در خطوط لوله بستر، صرفه جويي در هزينه ها و هم چنين وارد آمدن حداقل خسارات جبران ناپذير به محيط زيست باشيم.نتايج بدست آمده نشان مي دهد با توجه به شرايط موجود در منطقه، در خطوط لوله به ازاي قطرهاي كوچكتر از 1 متر نيروي ليفت نيرويغالب بوده و به ازاي قطرهاي بزرگتر از 1 متر نيروي لختي نيروي غالب خواهد بود. با توجه به نيروهاي به دست آمده در حالت ارتفاع موج ماكزيمم-منطقه عميق تغييرات حداقل وزن لوله در زير آب به ازاي قطرهاي مختلف لوله خطي نبوده و به ازاي قطر 0/7متر، تقريبا برابر با 2942 كيلوگرم بر متر مي باشد.