تحليل استاتيكي فزاينده غيرخطي مخازن بتني هوايي و تعيين ضريب رفتارناشي از شكل پذيري

بررسي رفتار لرزه اي مخازن هوايي به دليل وجود جرم عمده اي از آن در فاصله قابل توجهي از زمين و با توجه به قرار گرفتن كشور در ناحيه اي با خطر زلزله خيزي بالا و نقش سرويس دهي اينگونه سازه ها به هنگام وقوع زلزله بسيار حائز اهميت م يباشد به طوريكه در آيين نامه 2800 ايران ضريب اهميت اين سازهها حداكثر در نظر گرفته شده است. از طرفي تجربه تاثير زلزله بر سازه ها نشان مي دهد كه اكثر آنها به هنگام وقوع زلزله رفتار غيرخطي از خود نشان مي دهند. اما به دليل سادگي تحليل هاي خطي، اغلب آئين نامه هاي طراحي لرزه اي بر مبناي تحليل سازه در محدوده خطي عمل كرده و به منظور كاهشنيروي زلزله از ضريبي به نام ضريب رفتار استفاده ميكنند. در اين تحقيق با استفاده از تحليل استاتيكي فزاينده غير خطي (پوش آور)، به بررسي رفتار مخازن بتني هوايي با شافت مركزي پرداخته شده و به منظور ساده سازي در تحليل از مدلسازي اثرات اندركنشسازه و سيال صرفنظر و اثر سيال به صورت فشار هيدرواستاتيكي در نظر گرفته مي شود و با تغيير پارامترهاي هندسي و مشخصات مصالح، ضريبرفتار ناشي از شكل پذيري براي اينگونه سازه ها محاسبه مي گردد. به منظور مدلسازي رفتار غيرخطي مصالح بتن از معيار گسيختگي ويليام ووارنكه استفاده مي شود. نتايج اين تحليل نشان مي دهد كه ضريب رفتار ناشي از شكل پذيري را براي اين سازه ها مي توان در حدود 3 در نظرگرفت.