بررسي كمانش جانبي در تير هاي منو ريل و تعيين مقاوت اسمي آنها در برابر كمانش

مقاومت تيرهاي منوريل در مقابل كمانش جانبي و كمانش جانبي پيچشي به سختي قابل ارزيابي است چراكه اين تيرها در مقابل پيچش به نحومطلوبي مهار نشده اند. منوريلها در بال بالايي خود در فواصل مشخصي مهار مي شوند ولي در بال پاييني كاملا آزاد مي باشند مگر در تكيه گاههاي انتهايي كه از سخت كننده هاي قائم به منظور ممانعت از حركت استفاده شده است و منجر به مهار بال پاييني نيز مي شود. البته اين نوع از مهارچندان حائز اهميت نمي باشد زيرا فواصل تكيه گاهي در اكثر موارد بسيار زياد است. مقاومت در برابر كمانش مي تواند توسط مهارهايي در برابرتغيير مكانهاي جانبي و دوران طولي بال بالايي در تكيه گاههاي مياني افزايش يابد. مقاومت اضافي حاصله از مهار دورانهاي طولي با پيچش سطح مقطع همراه است كه طي آن بال پاييني متحمل دوران مي شود. هدف از اين مقاله بررسي اثر مهار ها بر روي كمانش الاستيك جانبي منوريل هايي ست كه در بال پايين بارگذاري شده اند و توجه به چگونگي استفاده از اين آثار در طراحي هاست. در اين مقاله يك روش تحليلي و اقتصادي براي تعيين مقاومت اسمي در برابر كمانش جانبي تير هاي منو ريلي كه در بال پاييني بارگذاري شده اند، ارائه شده است.