بررسي تاثيرپذيري نتايج مدل هاي تحليل آزمايش هاي پمپاژ از برخي فرضيات اعمالي در آنها

مدلهاي رياضي تحليل آزمايش هاي پمپاژ مبتني بر يكسري فرضيات ساده كننده مي باشند كه عدم انطباق شرايط ميداني آزمايشهاي پمپاژ با اين فرضيات تئوري، منجر به بروز خطا در برآورد پارامترهاي هيدروديناميكي لايه هاي آبدار مي گردد. دراين پژوهش تاثير پذيري برخي مدلهاي متداول تحليل آزمايشهاي پمپاژ ( مدل تحليلي تايس و مدل تحليلي نيومن) از برخي فرضيات اعمال در آنها مورد بررسي قرار گرفته است. به طور مشخص فرضيات مورد نظر در اين تحقيق مربوط به شرايط ميداني طبيعي و موقعيت و عمق نواحي مشبك چاههاي مشاهداتي مي باشد. براي اين منظور پارامترهاي هيدروديناميكي آكيفر از اطلاعات ميداني آزمايشهاي پمپاژ واقعي و براساس مدلهاي تحليل آزمايشهاي پمپاژ، استخراج شده و با تغيير در فضاي واسنجي، افت در آكيفر پيش بيني شده است از مقايسه مقادير افت مشاهداتي و مقادير افت پيش بيني شده توسط مدلهاي تحليلي، ملاحظه مي شود كه انتخاب موقعيت مناسب تجهيز چاههاي مشاهداتي، بسته به شرايط ميداني و وضعيت آزمايش پمپاژ مي تواند خطاي نتايج حاصل از استفاده از مدل هاي تحليلي در براورد پارامترهاي هيدروديناميكي آكيفر را كاهش دهد.