استفاده از كشتيهاي مغروق به عنوان زيستگاه هاي مصنوعي؛ فرصت يا چالش

در طبيعت، هر جايي مي تواند پناهگاه امن و خانه براي زندگي باشد، مخصوصا در دريا و چه بهتر كه اين خانه به صورت زيستگاهي طبيعي 4باشد، يعني اكوسيستمي از اجتماعات زنده جانوري و گياهي كه پناهگاهي براي آبزيان است مانند اسفنجها، مرجانها و تپه هاي سنگي و هر چهتوليد اوليه اين زيستگاه ها بيشتر باشد، آبزيان بيشتري را به خود جلب مي كنند. در اكوسيستم هاي دريايي، يافتن خانه به منزله زنده ماندن.[ است و زنده ماندن يعني توليد مثل. آبسنگها يا صخرههاي مرجاني از قديميترين و غنيترين اجتماع موجودات زنده بر روي زمين هستند[ 2 بيشتر صخرههاي مرجاني بين 5000 تا 10000 سال عمر دارند و بسياري از آنها صخرههاي آبي روي هم انباشته شدهاندكه ميليونها سال قدمت دارند. مرجانهايي كه صخرههاي مرجاني را تشكيل ميدهند در شرايطي خاص پرورش مييابند؛ آب گرم ، شور و كمعمق كه نور خورشيد بتواندبه آنها برسد [ 1]. هر جايي بر روي زمين، ذخاير طبيعي غذايي در حال اتمام است. در اقيانوس ها، ماهيگيري بيش از حد باعث اتمام غذا واختلال در زنجيره غذايي براي آبزيان شده است و ايجاد زيستگاه مصنوعي يكي از راههاي موثر در بازسازي و احيا مجدد آبزيان در دريا است كه .[ امروزه در دنيا به آن توجه شده است