مقايسه ميزان تغيير پاسخ سازه در دو سيستم مهاربند همگرا و مهاربند واگرا د رحالت با پايه گيردار و جداسازي لرزه اي با جداگرهاي لاستيكي-سربي

در اين مقاله پاسخ سازه ها در دو حالت جداسازي شده و نشده در دو ساختمان با سيستم مهاربند همگرا و مهاربند واگرا بدست امده و ميزان كاهش پاسخ سازه ها با هم مقايسه شده است. تحليل استفاده شده در اينجا تحليل غير خطي تاريخچه زماني با بيست زلزله نزديك گسل و هشت زلزله دور از گسل با نرم افزار ETABS9.2.0 مي باشد. براي مدل سازي روسازه از تغييرات خطي نيرو- تغيير مكان استفاده شده و جداگرها نيز به صورت دو خطي مدل سازي شده است. جداگرهاي استفاده شده در اينجا- جداگرهاي لاستيكي-سربي مي باشد. پاسخ هاي سازه ها در دو جهت Y و X بدست آمده و اثر عواملي چون تغيير مكان طرح جداگر، زلزله هاي دور و نزديك گسل نيز در آنها مورد بررسي قرار گرفته است. نتايج نشان مي دهد كه با افزايش تغيير مكان طرح جداگر ميزان كاهش پاسخ سازه در حالت با پايه گيردار و جداسازي شده افزايش مي يابد. همچنين پاسخ سازه ها در سيستم مهاربند همگرا بيشتر از سيستم مهاربند واگرا كاهش مي يابد.