الگوهاي ويژه ابر بادبندي براي سازه هاي بلند مرتبه در مناطق با لرزه خيزي بالا بوسيله در نظر گرفتن كل سازه به عنوان يك چشمه مهار بندي شده

هدف از احداث بادبندها در سازه هاي باد بندي شده، پايداري سازه در برابر نيروهاي جانبي از جمله زلزله مي باشد. اما بايد توجه داشت كه نحوه چيدمان و محل قرار گيري بادبندها د رچشمه هاي سازه به صورت ازمون صحيح و خطا مي باشد كه راه حلي تقريبي جهت مقابله با نيروهاي زلزله مي باشد. متاسفانه كاربرد اين روش به دليل وقت گير بودن، دقيق نبودن و معمولا سليقه اي بودن محل قرار گيري بادبندها و در بسياري از موارد مقرون به صرفه نبودن آن مشكلات زيادي را براي مهندسين طراح بوجود مي آورد. در اين تحقيق سعي مي شود رفتار سازه هاي با شرايط كاملا يكسان سازه اي و با رگذاري، ولي با چيدمان هاي مهاربندي مدرن و متفاوت مورد بررسي قرار گيرند. مهارهاب مورد استفاده در اين تحقيق از تركيب روش هاي مهاربندي قديمي كه باعث تعريف نويني از بادبندها به نام ابربادبندها شده است مي باشند. در اين نحوه بادبندي سازه، تمام سازه به عنوان يك چشمه مهاربندي شده و مجموع تمام بادبندها هم به عنوان يك ابر بادبند فرض مي شوند. در اين تحقيق پس از شبيه سازي سازه ها و انجام تحليل هاي استاتيكي خطي و استاتيكي و ديناميكي غير خطي و پس از انجام مطالعات و مقايسه هاي پارامتريك نتيجه مطالعات در قالب جداولي ارائه گرديده است كه اين جداول ميتوانند راهنماي مهندسين طراح جهت استفاده از نوع بادبندهاي پيشنهاد شده بر اساس حالت تحليل سازه خود باشند.