برآورد پتانسيل روانگرايي خاك هاي ريز دانه با روش مقاومت نفوذ استاندارد در مسير خط 2 متروي تبريز

روانگرايي همواره يكي از مخرب ترين و فاجعه آميزترين پديده هايي بوده است كه در اكثر زلزله ها موجبوارد آمدن خسارات جزيي تا كلي به ساختمانها، پلها، تأسيسات زيربنايي و... گرديده است. از اين رو بررسي خاكهاي مستعد روانگرايي از اهميت ويژه اي برخوردار است. اين پديده در كشور ما نيز ديده شده و خسارات زيادي دراثر آن رخ داده است. اين پديده كه عموما در ماسه هاي سست و اشباع مشاهده مي شود، چنانچه ماسه اشباع تحتتاثير ارتعاشات زمين قرار گيرد، ميل به متراكم شدن و عدم امكان زهكشي و تمايل به كاهش حجم منجر بهافزايش فشار آب منفذي مي شود. اگر اين افزايش به حدي برسد كه فشار آب منفذي مساوي فشار سربار شود،تنش موثر صفر شده و ماسه مقاومت برشي خود را از دست مي دهد و به حالت روان در مي آيد.. هدف اصلي درتحقيق حاضر، بررسي نتايج حاصل از ارزيابي پتانسيل روانگرايي خاكها براساس روش آزمون مقاومت نفوذ استاندارد SPT مي باشد. محدوده مورد مطالعه در اين تحقيق، محدوده خط 2 قطار شهري تبريز بوده و در 11 حلقه گمانه انجام يافت نتايج بدست آمده نشان مي دهد كه در برآورد پتانسيل روانگرايي در اعماق مختلف با استفاده از روش SPT كمترين شدت احتمال وقوع روانگرايي در خاكها را داشت.