نقش آموزش و پژوهش معماري درايجاد خلاقيت معمارانه

آموزش و پرورش معماري از موضوعات اساسي و مهم درامر رشد و تعالي معماري ايراني مي باشد لذا دراين مقوله بايستي ابتدا به پرورش ذهن و استعداددانشجويان پرداخته و آنان را براي كسب مهارت و ايجاد ديد وشناخت لازم درمعماري آماده نمايد يكي از موارد مهم درامر آموزش ايجاد خلاقيت و انديشه خلاقانه دردانش آموختگان مي باشد خلاقيت فرايندي است كه موجب شكل گيري قوه ذهني و تصور شده و نقش عمده اي درفرايند آموزش و پژوهش معماري و بخصوص طراحي معماري برعهده دارد اين مقاله با هدف بررسي آموزش و پژوهش معماري در مراكز آموزشي و تاثير آن درايجاد خلاقيت به عنوان يكي از اركان اصلي آموزش و حرفه معماري با روش تحليلي و مطالعات كتابخانه اي و بررسي مستندات موجود به نگارش درامدها ست. همچنين نتايج حاصل و نياز مبرم به تدوين مباني مربوط به و پژوهش آموزش معماري و آفرينش خلاقانه درفرايند يادگيري مفاهيم معماري و توجه به رويكردهاي اصلي و شيوه هاي پرورش خلاقيت و آفرينشگري درمعماري را بيش از پيش بيان ميكند.